André Kuipers gezien toen hij uit de capsule werd gehesen? Zo takelden ze mij net zo uit de Solo 580 na 6 uren over de Loosdrechtse Plassen te hebben gezeild. Start om 17.30 uur. Zoveel mogelijk mijlen maken en exact om 23.30 uur finishen is de bedoeling. Geen kruisrakken varen (als je slim bent) Geen drie keer (de bekende) rakken varen. Geen hulp onderweg. Geen toilet. Geen warme koffie. Geen borreltje. Geen nootjes. Geen chips. Geen journaal. Geen doen met regen en wisselende winden.
Wat wel? Pijn in mijn rug en kramp in de kuiten en…..een zeer gemotiveerde collega Solist; Bert Vastenburg. Vandaar dat er twee Solo’s van de partij waren in de open boten klasse. En jawel, ondanks alle ontberingen is de voldoening groot want de twee Solo’s werden eerste en tweede. Bert zeilde een top wedstrijd en kwam exact om 23.30 uur binnen. Trots toonde hij (toen ik net uit de boot was getakeld) met een iets te vrolijk en veel te fris gewassen gezicht zijn 20,7 mijlen. Beteuterd keek ik naar mijn beduimelde formulier. Een schamele 20,4 mijlen en 7 minuten langer gezeild. Ik kan gelukkig heel goed doen alsof ik goed tegen mijn verlies kan en feliciteerde held Bert van harte (?) met zijn overwinning.
Tijdens de prijsuitreiking had de wedstrijdleiding mij bonusmijlen ipv strafmijlen gegeven en riepen mij als winnaar naar voren. Enigszins verbaasd nam ik een horloge (leek sterk op een Rolex) en een fraaie beker in ontvangst. De eerste navraag leerde dat ik echt gewonnen had. De tweede navraag ook. Zoveel geluk kon ik toch niet hebben bedacht ik me. De derde navraag (zo gemakkelijk laat een Solist zich niet aan de kant zetten) leverde de terechte winnaar held Bert op. Zo kwam alles op zijn pootjes terecht. Bert een Rolex en zijn eerste prijs beker. Ik een plastic zak en een veel kleinere beker. Een leuke en gedenkwaardige avond. Het bleef nog lang gezellig in het clubhuis.
Hartelijke groet, Jack en…..hou die seile fol….
