Hoe zat het ook alweer?

Een vaste plaats op de wedstrijdkalender: het laatste volledige weekend voorafgaand aan Sinterklaas. Een stabiel aantal inschrijvers: rond de 250 boten, allen behorend tot de categorie Internationale Open Eenheidsklassen. En tegenwoordig voor iedere deelnemend bemanninslid een echte Boterletter. Maar wie weet nog hoe het ooit begon? Tekst: Wim van ’ t Hoogerhuys Ergens in 1956 verscheen op de RZV de allereerste FD: de H15 genaamd “Striem”. Die boot was eigendom van een oud-twaalfvoetsjollenzeiler Jac van Ham. Kennelijk beviel de boot niet goed: na een aantal jaren ging hij in over in handen van oud-vrijheidzeiler Gerard Alers. Een andere oudtwaalfvoetsjollenzeiler, de toen al niet meer zo heel jeugdige Jacq Barzilay, hield zich in die tijd voornamelijk bezig met kaarten (dat gebeurde in die tijd dagelijks binnen de RZV) en vissen. Jacq (ook wel Ome Sjaak genoemd) had twee zoons: Jacques en Jan. Zij voetbalden en tennisten. Jan kon ongelooflijk goed tafeltennissen (dat deden we ook bij de RZV). Watersport was niet hun ‘ding’. Daar moest verandering in komen, vond pa. Dus kocht Jacq een FD, de H77 die tot ‘Old Jack’ werd gedoopt. Die naam stond in sierlijke letters op de romp te lezen. Of de zoons aan boord zijn geweest, weet ik niet meer zo goed. In ieder geval ging de oude man zelf sturen in die boot. Hij voer met wisselende bemanningen. De FD –vloot dijde uit. Ad Mook kocht een Italiaanse Alpa, Cees van Asselberg bouwde er zelf een, Koos Visser schafte een FD aan en natuurlijk was daar Gerard Alers met zijn eigen exemplaar. Trainen gebeurde in de winter op de zondagen. In 1965 viel 5 december op een zondag. Ome Sjaak verzon dat er die dag wedstrijd gevaren werd en dat de prijzen boterletters dienden te zijn. En zo is het begonnen. Toen nog met slechts een paar FD’s. Een paar jaar later kwam de wintertraining voor de Olympische selectie van het Watersportverbond naar de Kralingse Plas en deden coryfeeën als Ben Verhagen en Fred Imhoff ook mee. Cees van Muyden en Bob van der Starre voeren zich ook de selectie in en Koos de Reus had de mooiste FD van allemaal. Onder wedstrijdcommissaris Hein de Goederen groeiden de Boterletterwedstrijden uit tot het evenement wat het nu, na al die jaren, nog steeds is: tweehonderdenvijftig wedstrijdboten op een vierkante kilometer water.