Het zat er al aan te komen voor zaterdag: slechts 1 Bft. uit wisselende richtingen. Helaas werd deze dag afgelast, dus de hoop was gevestigd op zondag, waar 12 Solo-zeilers klaarstonden voor een sterk deelnemersveld.
Zondag begon echter ook niet veelbelovend. Het was prachtig weer, maar het water lag er spiegelglad bij. Gelukkig smaakte de koffie bij “De Roef”, het gezellige terras van de ARZV, erg goed. Ondertussen werd er druk gemeten en vergeleken. De lengtes werden in spreadsheets vastgelegd en er werd wellicht gesleuteld aan masthoeken. Tegen 12 uur kwam er eindelijk een noordwestenwind opzetten, waarna snel overleg plaatsvond met de zeilers. Er werd besloten een korte op-en-neer baan te varen met een voor-de-windse finish, zodat we zoveel mogelijk starts konden maken. Dit lukte en we gingen met toenemende wind (eerst 3, later 4 Bft.) het zeer schiftende kruisrak in.
De truc was om goed uit te komen bij de bovenboei, rekening houdend met schiftingen van wel 25 graden. Alles meepakken, maar niet te veel naar één kant leunen, was essentieel. Hoewel er ook drukverschillen waren, waren de schiftingen van groter belang. Na het ronden van de bovenboei was maximale focus vereist voor het beslissende rak naar de finish. Er werd hier en daar wat geloefd, wat te verwachten was. Op het voor-de-windse rak schoof het veld in elkaar, en het finishbootje had het zo druk met toeteren dat het bijna deed denken aan de Bolero van Ravel. De eerste overwinning was voor Jan Pieter Braam, met Menno op de 2e plaats, Jelmer als 3e, en onze eigen Severien en Vincent als respectievelijk 4e en 5e.
In de tweede race, met iets meer wind, bleven de posities voor de nummers 1, 2, en 3 ongewijzigd. Alles leek duidelijk, maar toen…
Met nog wat meer wind, forse draaiingen en obstakels in de vaargeul, werd Roelof eerste (na eerder 7e en 8e te zijn geëindigd!). Menno eindigde als 2e, en Christian Raa behaalde een knappe 3e plaats, gevolgd door Jacqueline Poiesz op een mooie 4e plek.
Er was net genoeg tijd voor een 4e en laatste race, waarin Menno wederom een 2e plaats behaalde, maar nu werd Bas de Regt knap eerste (na eerder 8e, 4e en 9e te zijn geëindigd). Roelof eindigde als 3e, dankzij het omslaan van Jan Pieter vlak voor de finish, wat hem helaas de 2e plaats kostte.
Al met al was het een supergezellig evenement en een laatste training voor de Engelandvaarders Vincent en Menno. Dit evenement komt volgend jaar weer op de kalender; het is een blijvertje, want wie wil er nou niet zo’n gigantische beker winnen?
Groet, Arnd