Open Nederlands Kampioenschap Sprint
Datum
18-05-2019 t/m 19-05-2019
Aantal deelnemers
Na ons succesvolle experiment van ons NK Sprint op de Vrijbuiter geven we daar dit jaar op 18 en 19 mei een vervolg aan. Ik nodig jullie daarom graag uit om te komen!
Het concept
In kleine groepen van 4-5 bootjes per groep strijden we op een hele korte baan telkens in 2 verschillende groepen tegen elkaar. Dus maximaal 8-10 bootjes tegen elkaar. Deze groepen worden zo eerlijk als mogelijk verdeeld op basis van de ranking jaarprijs 2018 en het ONK 2018 (Braassem).
Veel startjes – korte wedstrijden
De potjes duren max 15-20 min, wat betekent dat we heel veel startjes maken. En omdat we maar weinig zeilers hebben per groep liggen de punten daarom echt heel dicht bij elkaar. Dus de spanning is heel erg groot!
Na 1,5 dag meer dan 10-15 wedstrijden te hebben gevaren, varen we afsluitend nog een gold en medal race.
Ik hoop dat ik jullie kan bewegen naar het NK Sprint te komen, waar een echte blauwe wimpel wordt vergeven aan de Sprintkampioen 2019. Sierk Jan Ter Haar, de te kloppen kampioen van 2018, is zich al aan het voorbereiden op het verdedigen van zijn titel.
De Notice of Race kun je hier downloaden
De wedstrijdbepalingen kun je hier downloaden
Met alle publiciteit rond het Eurovisie Songfestival, zou je zomaar vergeten dat er ook zoiets is als het Solo NK-Sprint festival.
Ervaringen van een nieuweling in de Soloklasse op het Solo NK sprint 2019.
Ervaringen van een nieuweling in de Soloklasse op het Solo NK sprint 2019.
Men neme:
Mooi wedstrijdwater.
33 deelnemers, verdeelt over 6 groepen.
15 voorwedstrijden en 2 finale races.
1 ervaren wedstrijd comité.
Veel enthousiasme en natuurlijk wind.
Mooi wedstrijdwater.
33 deelnemers, verdeelt over 6 groepen.
15 voorwedstrijden en 2 finale races.
1 ervaren wedstrijd comité.
Veel enthousiasme en natuurlijk wind.
Alle ingrediënten voor alweer een mooi evenement. Helaas, de voorbereidingen ten spijt, er was geen wind. Na Medemblik was mijn vurige wens op minder wind in vervulling gegaan, maar geen wind, kom op, dat willen alleen roeiers.
Het sprint concept is voor mij compleet nieuw (aan dat soort moderniteiten deden we 20 jaar geleden nog niet). Het idee is om veel korte wedstrijden te varen in kleine gevarieerde groepen. De baan is relatief klein en simpel. Eén ronde en daarin moet het gebeuren.
Het leuke hieraan vind ik dat het veld dicht bij elkaar blijft en je elke wedstrijd andere tegenstanders hebt. Dat maakt het gelijk ook erg lastig, want er zijn weinig meters om “iets goed te maken”. Starten is enorm belangrijk en tja, laat ik dat nu echt een beetje verleerd zijn in die 20 jaar afwezigheid.
Maar goed geen wind dus. Bij de Vrijbuiter trekken ze zich daar niet zo veel van aan en na een uitgebreid en duidelijk palaver gingen we gewoon het water op. Check , check dubbelcheck in welke groep je moest starten en toen………….
Een behoorlijke teleurstelling, want de ochtendsessie was een droevige dobberpartij, met af en toe een heel licht, zacht en lief briesje wind. Na wat uitstel weggestart, waarbij het vooral een uitdaging was om zo stil mogelijk te zitten, wind te zoeken en zo rustig mogelijk te bewegen tijdens alle manoeuvres. Lenig wordt je hier wel van, blauwe plekken krijg je ook. De wind bleef lief en zacht. Een tweede race zat er die ochtend niet meer in.
Terug naar de haven en na een vrij lange pauze, bleken een aantal deelnemers de prioriteiten toch ergens anders te hebben en gingen naar huis. Tja en ach dat snappen we prima, het Eurovisie songfestival is immers ook een zeer belangrijk evenement. Toch zonde, want vanaf drie trok de wind heel langzaam aan. Was het in de eerste middagwedstrijd nog een behoorlijk uitdaging om de wind op te zoeken, de wedstrijden erna konden we heerlijk zeilen en was er genoeg wind. Voor de dames onder ons was zelfs pittig hangwerk noodzakelijk.
Zoals al genoemd vind ik het starten niet altijd makkelijk en dat gecombineerd met wat weggezakte en veranderde regelgeving moet ik eerlijk bekennen dat ik weleens wat medezeilers of mijzelf in de nodige problemen heb gebracht. En daar moet ik dan de Solozeilers een groot compliment geven, want natuurlijk krijg je het te horen als je fout zit, maar er wordt enorm sportief gevaren en als nieuwkomer krijg je hulp van alle kanten.
Zeven wedstrijden op deze wisselvallig dag, complimenten voor het wedstrijd comité en voor alle zeilers die tot laat hebben gevaren.
Tweede dag, de dag van de finale en waarin de Angels zich tegenover elkaar konden bewijzen (of zoiets).
Wind was ok, indeling van Karel weer op orde.
In de eerste race mochten Saskia, Anja en ik tegen elkaar varen, toch altijd leuk. Anja en ik hebben eigenlijk de hele ochtend tegen elkaar kunnen zeilen en we wisselde elkaar mooi af. Noem het de kleine strijd “ergens” in het veld. Voorin kwamen wij er meestal nog niet aan te pas en hadden Sierk Jan en consorten hun eigen tactische spel.
Na de 5 ochtendwedstrijden was het tijd voor de finale races in de Gold- en Silver Fleet. Er werden twee finale races gevaren en die zouden dubbel tellen. Mijn eerste race was een complete verrassing, eerste plek. Een beetje dankzij het sportieve karakter van Ted Bakker, dat wel. En hoewel ik weet dat ik net kom kijken, is dit gewoon heel leuk.
Hoe het de zeilers in de Gold Fleet is afgegaan, ik heb werkelijk geen idee? De uitslag is bekend en als ik kijk naar hoe constant Sierk Jan heeft gevaren, vind ik hem een zeer terechte winnaar. Ik hoop dat hij zich vaker laat zien in de Soloklasse.
En met mijn eigen verassende 3de plek in de Silver Fleet, kijk ik terug op weer een super weekend, waar ik wederom ontzettend van genoten heb. Blij dat ik in een Solo zeil.
Barbara Schapers