Inland Championships (nu met verslag Pieter Jelle)

Donderdagavond zouden wij met dubbeltrailer en Solo op het dak richting de ferry gaan. In de middag hadden we nog flink gelachen om de problemen die Jacques en Armand vorig jaar hadden gehad om de ferry te halen. Dat zou ons met een hele vrije dag voorbereiding niet gebeuren. Eenmaal op weg bleek echter dat het allemaal toch wel krap werd. Om 19:30 werden we verwacht bij de boot terwijl het navigatiesysteem als aankomsttijd 19:45 voorspelde. Maar gelukkig dat ging allemaal nog goed.

Vrijdag
De Rutlands zeilvereniging bleek een flinke zeilvereniging te zijn; vergelijk baar met de Braassem. Op nog geen 10 meter verderop de camping waar onze tenten zouden staan. Er waren al veel bekenden te vinden waaronder natuurlijk John Daniels. In de middag werd een uitgebreide zeiltraining gehouden waarbij er 3 groepen waren van beginners tot vergevorderd. Helaas was er weinig wind. ?s Avonds aten we met een aantal Engelse Solozeilers in een pub. Ook wel eens leuk trouwens om de minst ervaren Solozeiler te zijn. Sommigen voeren al meer dan 30 jaar in de Solo.

Overigens spraken we daar ook met Paul Kimmens (de oude eigenaar van de boot van Claar). Hij had de allereerst gebouwde Solo op de kop getikt. Gek genoeg was dat nummer 2 (nummer 1 was een prototype). Helaas voer hij niet op de Inlands maar zal er wel zijn op de Nations Cup met originele uitrusting. Dus: een houten mast en giek, een Holt zeil, origineel soloroer met handvat, een reefsysteem waarbij het zeil om de giek gerold kan worden, etc., etc. Super om dat allemaal te horen. Ik neem mijn fototoestel in elk geval mee naar Paignton.

Zaterdag
Pas op zaterdag werd duidelijk dat er ?maar? 97 inschrijvingen waren voor de Inlands. De start was om 12:00 uur. De baan was driehoek ? lus ? driehoek. Vooraf werd aangegeven hoeveel ronden je moest varen (een ronde was een driehoek of lus).

Op de kant beweerde het comite maar liefst 6 knopen gemeten te hebben. Technisch gezien was het dus net 2 Bf. Ik vermoed echter dat de maatstok een beetje gekrompen was… De baan lag er naar mijn gevoel overigens ook wat vreemd in omdat de bovenboei wel erg ver naar een zijkant lag. Maar goed… De eerste start was vals. De tweede was naar mijn mening ook niet helemaal zuiver, maar? we mochten door.

Het bleek al meteen dat je met 97 boten goed bij de startlijn weg moet zijn om een beetje vrije wind te hebben. Ik had echter een matig start en moest zwoegen om door het veld te komen. Elaine was ik al gauw kwijt want die was naar voren geschoven. Sijbrand was zo vriendelijk om achteraan te sluiten. Wij bleken overigens niet de enige te zijn die slecht voeren want ook Andy Davis was met een 42e plaats allesbehalve blij. Uiteindelijk bleek het met Elaine ook niet zo goed gegaan te zijn want ze bleef steken op de 52 plek. Overigens was het wel een fijne ervaring dat er ook eens vrouwen achterin zeilden. Dat zijn we in Nederland niet gewend.

De tweede wedstrijd was hetzelfde. Mijn start was wel wat beter maar niet echt super (circa 50e bij de bovenboei). Zowel Sijbrand als Elaine lagen voor mij. In het volgende kruisrak viel de wind volledig weg en werd het een enorm gepriegel. Volgens mij ben ik wel 60 keer door de wind gegaan. Maar klagen mocht ik niet want ik had tenminste nog een zuchtje wind. Niet ontevreden ronde ik de bovenboei rond de 40e plaats. Dat leverde tenminste wat op! Die overige lastposten uit Holland was ik gelukkig kwijt. Een momentje dacht ik dat Sijbrand ook hier gestopt was voor koffie, maar dat bleek niet het geval. In het derde kruisrak leek de windkracht zich te herstellen. Tot mijn verbazing constateerde ik na de bovenboei halvewind over stuurboord voer en alle anderen over bakboord. Het bleek al gauw waarom. Exact tijdens mijn boeironding was de wind gedraaid. Binnen 10 seconden sloegen twee Solo?s voor mij om. Ook zag ik Elaine omslaan die nog met het kruisrak bezig was. Plotseling nam de wind toe tot bijna 4 Bf. Enigszins verbaasds rekte ik de verkrampte spieren uit. Potverdorie, moeten we nog gaan hangen ook! Het tweede halvewindserak van de driehoek bleek scherp aan de wind te zijn. Het was opvallend dat veel mensen rond plaats 35 niet aan de wind kunnen varen met 4 Bf. In een rak van 200 meter aan de wind haalde ik 9 (!) Solo?s in. Dat heb ik nog nooit meegemaakt? In het laatste rak naar de finish, dat nu halvewind was, begon het eerst voorzichtig te hagelen. Dat sloeg al snel om in een flinke hagelbui met bliksem. Met de handen langs de oren voer ik naar de finish en haalde nog eens 2 zeilers in. Ik was bijna bij de kant toen de wind compleet wegviel. Sijbrand en Elaine dobberden een half uur later pas bij de kant.

Na afloop had Cathy Fisher (International Judge) video-opnamen gemaakt van ?illegale voortbeweging? op het zeilwater. Ook in de Britse Soloklasse blijkt steeds meer irritatie te ontstaan over het pompen, rollen, schokken, etc. Het was heel interessant om eens te horen wat niet is toegestaan, maar vooral ook wat wel is toegestaan. Het bleek trouwens ook zo te zijn dat ook bij de Britten bekend is welke zeilers zich vaak illegaal voortbewegen. Elaine, Sijbrand en ik hebben ons ook eens aan zo?n lijstje gewaagd en we kwamen tot 6 Nederlandse Solisten (de zgn. ?Frequent GSAers?).

?s Avonds was er een lopend buffet waar we uiteraard flink insloegen. Ik had het al gauw gehad en ging vroeg naar bed.

Zondag
Eerste start om 10:30. Er bleek uitstel te zijn voor de start. Uiteindelijk konden we weg in een mooie 3 Bf. Eindelijk kon ik dan eens gaan hangen en een echt kruisrak varen. De grote groep koos ervoor om een lage stuurboordklap te nemen en daar wilde ik dus niet zijn. Ik koos meer voor de linkerkant met min of meer vrije wind. Het was opvallend hoe hard ik over de groep kon heen denderen. Dat had niet alleen te maken met vrije wind maar vooral ook met het feit dat de Inlands blijkbaar veel zeilers aantrekt die een kruisrak met wat wind niet zo goed aankunnen. Het zag er heel lang goed uit voor mij. Rond de 20e plek bij de bovenboei was haalbaar. Dat bleek echter een onderschatting. De lange stuurboordklap leide naar een draaikolk van winddraaingen en windgaten. Plotseling drong tot mij door dat ik misschien zelfs als eerste rond de boei zou gaan. Hmmm waar ligt de volgende boei eigenlijk? Omdat ik aanzienlijk sneller was dan mijn medevluchters had ik twee bootlengten voorsprong bij de boei. Mijn aandacht was zo gericht op het behouden van die plaats dat mij ik niet eens kon zien dat Sijbrand als 12e rondde.

Bij de volgende boei ontstond een probleem omdat Derek Jackman in dit ruimewindse rak onterecht een overlap situatie claimde. Ik maakte hem duidelijk dat hij geen ruimte zou krijgen bij de boei maar dat deed hem niets. Hij drong zich in waardoor ik direct twee plaatsen verloor. Na het uitwisselen van wat vriendelijkheden vervolgde ik mijn pad als 4e. Een snelle blik achterom leerde dat Jamie Lea inmiddels op mijn spiegel lag.

In het kruisrak speelden de zeilers voor mij ?volg de leider?. Daar had ik geen zin in omdat in deze afnemende wind om de paar meter andere wind kan staan. Ik ging opnieuw links waar vrijwel iedereen rechts ging. Opgelucht merkte ik dat de linkerkant beter was en het scheelde een haar of ik was weer als eerste rond de bovenboei gegaan. Maar goed: nu een tweede plek. In het voordewindse rak verloor ik weer een plaats. In het kruisrak kroop ik langzaam naar nummer twee maar zou dat niet gaan redden. Te laat had ik door dat bij de boei de finish was waardoor Jamie net voor mij kon finishen.

Voor de tweede start viel de wind opnieuw weg. Een waardeloze start leidde tot een slecht kruisrak. Sijbrand lag ook nu weer goed bij de bovenboei (circa 15e). Elaine lag nog slechter dan ik. In de rakken daarna kwam er weinig verandering in. Vrijvaren lukte bijna niet. Tussendoor passeerde Elaine mij ook nog. Pas in het laatste rak kon ik mij wat meer vrij klappen en viel een flinke draaiing in mijn voordeel uit waardoor ik nog net voor Elaine kon blijven. Sijbrand hield nu wel stand en eindigde op de 20e plek.

Eenmaal op de kant bleek Derek Jackman een protest ingediend te hebben. Uiteraard in de wedstrijd waarin ik 4e werd (over die 52e plek werd niet gepraat; die mocht ik natuurlijk wel houden). Geirriteerd hoorde ik het allemaal aan. Ik wilde helemaal geen protest want alles moest klaargezet worden om de ferry te halen. Bovendien was de protesttijd in verband met een vlugge prijsuitreiking zo kort gehouden dat ik zelf geen protest meer in kon dienen. Met shorty aan liep ik naar de protestkamer. Derek had twee getuigen beschikbaar.

Overtuigd beweerden de getuigen dat ik Derek ruimte had moeten geven en hem had aangevaren. Wat een verhaal zeg: een aanvaring zelfs! Gelukkig mocht ik elke getuige ondervragen waarna men niet anders kon dan toegeven dat zij nimmer overlap hadden vastgesteld cq. hadden kunnen vaststellen gezien hun positie. Het punt van ?aanvaren? bleek te vari?ren tussen ?voor de boeironding met de punt tegen zijn zijkant? (getuige 1), ?tijdens de boeironding met stootrand op stootrand? (Derek) en ?na de boeironding? (getuige 2). In al dat gegoochel met vage suggesties was ik er maar al te blij mee dat ik meerdere jaren achtereen lessen heb gevolgd over de wedstrijdreglementen waardoor ik mij kon beperken tot zaken die voor het protestcomite belangrijk zijn. En inderdaad… ik kreeg gelijk.

Terwijl de prijsuitreiking begon ging ik mij maar eens omkleden. Opgefrist zocht ik Sijbrand en Elaine op. Daar hoorde ik dat Sijbrand (50e) en Elaine (62e) allebei een prijs hadden gekregen. Als beste Hollander (33e) viel ik echter, hoe toepasselijk, ?buiten de boot?. Blijkbaar had de Soloklasse zoveel goodies gekregen van sponsors dat ze vanaf de 50e plaats iedereen een prijs hadden gegeven. En daar hadden mijnheer en mevrouw natuurlijk wel lol in. Het moet niet gekker worden zeg…

Al met al was het een heel leuk evenement; minstens zo leuk als de Nations Cup. Een belangrijk verschil is echter wel dat de Nations Cup altijd gewonnen wordt door de beste zeiler en dat bij de Inlands de factor geluk toch zeker 30% van het eindresultaat bepaald.
Tot in Paignton!