Door Arnd (dag 1 & 3) en Roelof (dag 2)
Dag 1 – Vrijdag
Slechts zes dagen na het Sprintkampioenschap stond de Spring Cup op het programma. De opkomst bij de Solo’s was wat mager: 21 deelnemers. Gelukkig waren er genoeg OK-jollen en Contenders aanwezig, wat zorgde voor zo’n 100 boten op het water. De matige inschrijving leek deels te wijten aan de weersvoorspelling, 3 tot 5 Bft uit het noordoosten op vrijdag en zaterdag wat mooie golven vanaf de Afsluitdijk beloofde. Zondag zou het rustiger worden.
Zes Engelse zeilers waren overgekomen, onder wie Patrick Burns, Kevan Gibb en voormalig kampioen Steve Ede (Veere, 2019). Ze keken wat verbaasd op van de beperkte deelname, zeker omdat er in eigen land ook leuke wedstrijden op het programma stonden.
De starttijden waren ontspannen en eenmaal op het water viel op dat wind en golven onder een hoek op elkaar stonden. De wind varieerde flink in kracht, wat het lastig maakte om ritme te vinden. Bovendien waren er flinke windshifts, wat het nóg interessanter maakte.
De startlijn was lang. Prettig voor al die OK-jollen. Ons starten ging soepel.
Race 1
Geen zware wind, en vooral de ruime en voor-de-windse rakken waren genieten. Prachtig IJsselmeerzeilen. Er werd strak gevaren en omslaan kwam dit weekend zelden voor.
Koen van Esch opende overtuigend met een 1e plek, Jelmer werd 2e, Kevan 3e en Ted, winnaar van de Sprint, pakte een nette 4e plaats.
Tactieken varieerden van ‘op elk schiftje klappen’ tot ‘de snelste Contender volgen’ en ‘over stuurboord blijven ganghouden’.
Race 2
De pin-end was weer favoriet. Jelmer kwam daar sterk weg, hield zijn boot kaarsrecht, voer de boot laag maar eindigde hoog, een knappe prestatie.
Ted zat er ook goed bij: de twee eindigden 1 en 2. Koen moest het met een 5 doen (uiteindelijk niet zijn aftrek). Roelof zeilde een mooie 3e plek binnen.
Opvallend: er zaten weinig Engelsen voorin. Een paar jaar geleden deden we nog ons best om ze bij te houden. Het lijkt alsof we stappen gemaakt hebben!
Race 3
De benen begonnen zwaar te worden behalve bij Jelmer, die er nog een overwinning aan toevoegde. Koen bleef in zijn spoor met een 2e plaats. Ted noteerde zijn aftrekker (13e).
Bij velen zat er nu een ‘mindere race’ tussen, waarin je simpelweg niet meer terug naar voren kwam.
Na afloop probeerde ik (Arnd) samen met Jaap de rest te vinden, maar iedereen leek al onder de wol. Moe maar voldaan, blijkbaar.
Dag 2 – Zaterdag
Vandaag stond er duidelijk meer wind dan op vrijdag. Sommige ARZV-zeilers twijfelden of ze de volle drie races zouden varen, maar uiteindelijk hield iedereen het netjes vol. Hulde aan Vincent, Severien en Huud!
De omstandigheden waren compleet anders. Aandewinds was het een flinke klotsbak. Waar gisteren ‘laag varen’ nog effectief was, werkte dat nu niet meer. Het was hard werken tegen de golven in.
Race 4 werd gewonnen door Jelmer.
Race 5 ging naar Koen, die sowieso een sterke dag had met een serie van 2, 1 en 2.
Race 6 was weer voor Jelmer.
Al met al een indrukwekkende prestatie van de toppers, maar ook mooi om te zien dat iedereen van Alkmaar volhield.
Na afloop volgde een gezellig happy hour, en een groep dook daarna nog de lokale Chinees in.
Dag 3 – Zondag
Het weer was nóg mooier en de wind een stuk lichter. Omdat veel zeilers vroeg moesten vertrekken, werd het programma teruggebracht naar twee races.
Jelmer stond er goed voor, maar Koen zat hem op de hielen. De Engelsen deden inmiddels niet meer mee om het podium. Dit was overduidelijk een Nederlands onderonsje.
Race 7
Kevan Gibb scoorde verrassend een 1e plaats. Jelmer en Koen noteerden hun minste scores van het weekend (4 en 9, waarvan de laatste als aftrek gold). Ted kwam beter uit de verf en Andries maakte een mooie comeback met een 3e plek. Zelf (Arnd) kwam ik van matig terug naar redelijk door ver naar links te varen. In de tweede ronde viel dit op en volgden meer boten.. Erg gezellig daar links.
Race 8
De wind trok iets aan. Ted wist hier knap de winst te pakken, met Steve op 2. Jelmer had genoeg voorsprong in het klassement, maar perste er nog een 3e uit en stelde zo zijn eindzege veilig.
Eindklassement: Jelmer 1e, Koen 2e, Ted 3e. De eerste Engelsen eindigden op plekken 6 en 7.
Conclusie
Een zeer geslaagd en intensief weekend met spierpijn als bewijs. Patrick kon helaas niet alles varen vanwege een blessure aan zijn linkerarm. Er waren diverse pijntjes, maar bijna iedereen hield het volledige programma vol. Een knappe prestatie!