Woensdag 1 juni
Of het in mijn agenda paste, dat ik woensdag 1 juni nog twee gesprekken voor de functie van analist bij kon wonen in Joure. Nou dat lukt wel, als ik dan gelijk door kan gaan naar Sneek. En zo zaten Jan en ik al woensdagmiddag op het water in Sneek, nadat we eerst ons “ vakantiehuisjeâ€, zeg maar gerust VILLA, aan het water hadden bewonderd. Dit had Eddy geregeld en dat had hij zeer goed gedaan. Woensdag was er weinig wind, maar als de wind kwam opzetten moest je goed opletten, voor je het wist lag je om. Ik zag Jan opeens de onderkant van zijn boot bewonderen! We hebben als echte recreanten de plas en de poelen verkent. Ons vakantiehuisje lag ideaal, eigen steiger en eigen plek om de boten op de kant te kunnen laten staan. Er was meer dan voldoende ruimte, zeker voor met z’n tweetjes. ’s Avonds zijn we nog op de fiets naar Sneek geweest en hebben heerlijk gegeten aan de gracht. Dit klinkt toch als een echte vakantie!!
Donderdag 2 juni, eerste wedstrijddag
Gordijnen open, zon in ons gezicht, maar geen wind. Dus rustig aan douchen, aankleden ( wat zal ik aantrekken, was nog geen punt) en ontbijten. Daarna zijn we naar het starteiland gegaan,banenkaarten opgehaald voor iedereen en horen of er uitstel is en voor hoelang. Het uitstel was voor onbepaalde tijd, nou ja dan maar wat hangen bij ons vakantiehuisje, ook geen verkeerde optie. We hadden zelfs zoveel tijd dat we ook nog bij Lex konden langsgaan en tochtje met de sloep hebben kunnen maken (Lex zat een paar vakantiehuisjes verder). Heerlijk relaxed! Ja, ik hoor de toeter, de uitstel vlag is er uit!! Om ongeveer half 4 zijn we gestart, met z’n tweetjes! Dat is toch wel raar, maar goed, varen maar. Aan de wind naar de bovenboei, wind draaiing en pats daar lag ik in het water naast mijn boot, snel overeind en weer varen. Au! Mijn knie bezeert. Waar is Jan, tjee daar al, moet ik nog maar in zien te halen. Inmiddels lag ik ook al in het veld van Vauriens , die achter ons gestart waren. Jan heeft later in de wedstrijd op mij “gewacht†zelfs zolang dat ik als eerste over de finish ging. Dat was eigenlijk niet de bedoeling. Toen we weer aangeland waren bij onze eigen steiger, was Jaap net aangekomen. Ook hij vond het huisje groot genoeg. Na het eten zijn we niet zo laat naar bed gegaan, morgen weer een zeildag.
Vrijdag 3 juni, twee wedstrijddag
We hadden met Jaap afgesproken, 08.00 uur aan het ontbijt, boten te water laten en dan om een uur of 09.30 uur naar de start varen. De weersverwachting op windfinder was goed, zon, windje 3. Nou precies goed voor mij, dacht ik nog. Eenmaal bij de start aangekomen, dacht ik als dit windje 3 is dan is dat toch een andere 3 dan op Giesbeek. De eerste twee boeien heb ik de mannen nog bij kunnen houden, daarna moest ik ze laten gaan. De wind was aardig aangetrokken en mijn geloof in de voorspellingen van windfinder werden steeds minder en de golven hoger. Ik had veel moeite met het ronden van boei 19 in de poelen, wat een wind stond daar zeg! Maar goed daarna halve wind naar de finishlijn, ik was er bijna, nu de boot nog overeind houden. Jaap als eerste over de finish, daarna Jan in een mooi gevecht met elkaar. Na een tijdje kwam ik. Gelukkig had Jan (na de finish dit keer) op mij gewacht, zodat we samen het kanaal over konden varen. Een hele mooie, zonovergoten, maar voor mij vermoeiende zeildag.
Na ongeveer 14.00 uur kwam eerst Eddy, daarna Marleen en Marc, en Jack en Debby aan. Ons huis was bijna vol, Claar ( die in de avond aankwam) kon nog net in het washok slapen. Iedereen was druk in de weer met boten optuigen, spullen uit laden, kortom een gezellige drukte. Marleen probeerde Jan voor de wedstrijd al uit te schakelen, door Jan te vragen haar te helpen met de boot van de trailer te halen, gevolg dikke hand en een geschaafde binnenkant van de arm. Gelukkig had Jaap rescuezalf bij zich, helpt echt. Jan kon de volgende dag weer zeilen.
Het is toch een hele familie, als je met 8 personen aan tafel zit. Een wijntje, een lekkere pasta ( goed recept Jaap!) met salade en het vakantiegevoel is compleet.
Zaterdag 4 juni, derde zeildag
Op staan, douchen, ontbijten, vergt wat meer logistiek als je met 9 personen bent dan met z’n tweetjes, maar het verliep vlekkeloos. Ook het te water laten van de bootjes verliep goed. Windfinder gaf een windje 4 aan met zon. Dat moet ik kunnen.
Eenmaal aan de start, dacht ik, windfinder heeft het weer mis, dit is geen windje 4!!. Ik ben terug gegaan naar het huisje, waar ik Debby lekker lezend onder de parasol aan trof. Ik heb nog gevraagd of ze mee ging naar het starteiland, maar ze bleef toch liever lekker lezen. Natuurlijk ook heerlijk, voorlopig geen zeilgedoe aan je hoofd.
Vanaf het start eiland heb ik de eerste wedstrijd gevolgd, zover ik het kon zien. Ik zag de eerste solo uit de poelen komen en ja het is Marleen! met een grote voorsprong. Wat goed met die wind! Daarna Claar! Girlpowwwer! en als derde Jack.
Gauw naar de haven om ze op te vangen, want ook de haven inkomen en goed aanleggen was nog best een heel gedoe.
En je moet ook geen boot willen opvangen door op een Solo te stappen, dan ga je met Solo en al te water. Een dame wilde door op de boot van Jan te stappen een Sailhorse helpen om aan te leggen. Gevolg een nat pak en een mast vol met modder voor Jan. Voor haar is de solo geen onbekende meer!!
Na de pauze ook weer Jan en Jaap helpen, balanserend op het achterdek van een sailhorse, om goed weg te komen uit de haven.
De wind trok aan tijdens de tweede wedstrijd. Inmiddels was ik ook Thea, met Vera en Elisa tegen gekomen. Zij waren Frans en Douwe in de Spanker aan het aanmoedigen. Dat was gezellig, vier meiden, lekker kletsen en af en toe kijken of we de solo’s al zagen aankomen. Bovendien was er ook nog tijd voor een roseetje, helemaal het ultieme vakantie gevoel. Er stond inmiddels wel een stevige wind, zo stevig dat ik moest uitkijken dat mijn rose niet uit het glas waaide of kwam dat door de rosé dat ik dacht dat het zo hard waaide? In ieder geval hebben we iedereen toegejuicht die over de finish kwam, Eddy als eerste, daarna Jack en als derde Eric. Toen kwam Jan, gevolgd door Jaap, Pieter en Claar (zonder vaanjte, o jee die is omgeslagen).
Zo, tijd voor nog een rosé en wachten op de Spankers. Nou zo’n dagje start eiland is toch niet verkeerd.
Bij aankomst huisje was bijna iedereen klaar met zijn of haar boot. Marc had de tweede wedstrijd niet meer gevaren evenals Marleen, pech met de val. Claar was inderdaad omgegaan, gevolg twee hele blauwe plekken op haar arm van het hangen aan het zwaard, ze wil nu ook zo’n oude wijventouwtje!! Gelukkig hadden we de rescuezalf nog, helpt ook bij blauwe plekken.
Na alle zeilervaringen van die dag doorgenomen te hebben, hebben we heerlijk op ons terras gebarbecued.
Zondag 5 juni, laatste zeildag
Verandering van weer, geen zon meer en de donkere wolken gaven aan dat het weleens zou gaan regenen. Het vertrouwen in windfinder was inmiddels nog meer gedaald, maar toch maar even kijken. Voorspelling afnemende wind. Ik dacht dat moet weer lukken. Een afspraak met Marc als we het niet zien zitten om aan de wedstrijd te beginnen, samen naar weer terug te gaan, gaf natuurlijk veel vertrouwen. Dus met z’n allen naar de laatste start. De wind nam inderdaad af, zodat we ook met z’n allen gestart zijn. Baan B werd aangeven en die hadden die week al een paar keer gezeild, dus we wisten waar we naar toe moesten. Het heeft tijdens de wedstrijd nog flink geregend. Voor de ingang van de poelen was de groep in tweeën gesplitst. Vijf solo’s vooraan, Marleen, Jack, Claar , Jaap en Jan en daarna Eric, Eddy, Pieter , Marc en ik. In de voorhoede werd er flink gestreden en uiteindelijk heeft Claar gewonnen. In de tweede groep pakte Eddy de kop en liet die niet meer los. Aan het eind van de wedstrijd trok de wind toch nog aan zodat we een mooi halfwinds rak de poelen uit hadden. Een mooie zeildag en een mooie afsluiting van de Kleine Sneekweek.
We hebben fantastisch weer gehad, een luxe vakantievila, goed gezelschap en heel mooi zeilweer. Kortom voor herhaling vatbaar zo’n Kleine Sneekweek.
Anja en Jan