Bij familie de Combe is een Solo bijna niet meer uit de serre weg te denken. Of toch wel? Na de nieuwbouw van Gilles lijkt Bram, de vader van Gilles, een tweede solo toe te gaan voegen aan het ruime sop. Het renovatieproject van de Vial Solo is zo goed als afgerond en het resultaat mag er wederom wezen. Vol verwachting wachten wij tot dat we de 554 op het water mogen zien. Of is het toch de 458? Hoe dat zit lees je in het laatste verslag van Bram.
Kijk vooral ook eens naar de complete fotoreportage in het fotoboek.
Lees ook nog eens het vorige verslag over deze renovatie.
8. Een nieuw nummer
Tijd om nu ook af te lakken aan de bovenkant… Een nieuw nummer is aangevraagd bij Sybrand en ook gekregen: NED 554. Een berichtje van Maarten van den Broek leerde me dat ik een oude VIAL 58 aan het renoveren ben. Met bouwnummer 458. En dat er een meetbrief te traceren is. Meteen in de mail geklommen in de hoop dat de meetbrief, in kopie boven tafel komt. Dat weet Sybrand te realiseren en is hartstikke leuk om erbij te hebben. En fijn, zo’n actieve klassenorganisatie! Voor de geschiedenis van deze Vial is het boekje compleet. We houden wel de Nummering 554 aan, met een verse meetbrief. Na zoveel vervangen stukjes ook wel juist en netjes lijkt me.
Het eerste beslag kan gemonteerd worden, dat was reeds in bezit was vanwege de maten. De mastvoet, zelflozers, wandputtingen, neusbeslag, etc. konden na weekje doorharden op de plek komen waar ze horen. Er is nu los genoeg naar gekeken, ze liggen maar op de “werkbank†te verstoffen. Al met al begint het echt een Solo te worden.
Het maken van de aluminium beschermstrippen is als een van de laatste klusjes en ook dit is een niet door mij geliefd karweitje heb ik ontdekt. Erg veel verzonken gaatjes maken, toonbaar vijlen, schuren en dan ook nog zo dat mijn oog akkoord gaat. Af en toe wegleggen is mijn oplossing, anders krijg ik de neiging om m’n geduld te verliezen. Grrrrr…. Ik weet ook ineens weer waarom ik een paar meter extra heb meegenomen: voor weglopende boortjes dus. Een verticale boorstandaard gaat me dan net effe te ver voor zo’n eenmalige klus.
Om alles compleet te maken Martin van Leeuwen opnieuw opgezocht voor resterende beslag, zeilen, mast en giek. Het mag gezegd dat hij echt naadloos begrijpt wat je wil hebben. Ook voor deze Solo was hij dus onze man.
Ook een dubbeltrailer besteld, en derhalve wat meer materiaal achter de auto.
Maar nu nog meten, deze oudejongenieuwe. Spannend, bijna alle maten uit mijn hoofd kennende, tien keer dat lint erlangs gehad, en nog eens tien keer. Nu nog een definitieve afspraak met Sybrand en ik voorspel dat ik daar toch weer zweet van op mijn voorhoofd zal krijgen…..
En een naam, daar zijn we nog niet uit. Dat zien jullie wel op het water, want dit oudje is weer terug. Na 42 jaar weer terug van weg geweest.
Hiermede is deze serie renoveren ten einde, ik heb er heel veel plezier aan beleefd. Maar daar gaat het allemaal niet om, het wordt nu tijd dat deze solo het water gaat zien.
Bram de Combe