De 29e april was het zover; een heuse Solo Clinic met ongeveer 10 deelnemers. Een stralende zon , een forse tot zeer forse wind en zeilcoach Ronald van Vianen. Het programma bestond uit een theoriesessie waarin aan de hand van vragen zaken werden toegelicht en twee sessies op het water afgewisseld met besprekingen.
Bij de theorie bleek al dat menige waarheid voor verbetering vatbaar was. Even wat wetenswaardigheden:
– Zo zijn strakke zijstagen het devies en met cunninghamhole, giekneerhouder en onderlijkspanner en in die volgorde regel je dan aan de winds optimaal je zeil. En iets minder zwaard heeft dan nog het minste effect op het geheel.
– Laat die klemmen maar thuis, schootvoering is het belangrijkst en daar moet je gevoel voor krijgen. Bij een vlaag vier je eerst, daarna haal je aan. De overloop laten vieren kan ook, maar via de overloop heb je minder gevoel dan met een schoot in je vingers.
– Overstag (vooral rustig en beheerst en bij deze wind mocht je de rolltack wel vergeten) en vooral gijpen kwamen uitvoerig aan bod. Gijpen moet nog vloeiender dan overstag. Bij ? binnen de wind varen in combinatie met al aan lij gaan zitten en zorgen dat het puntje van de giek niet het water raakt en het ?wegschoppen? van de boot met je voeten ? kwamen de tongen los. In de praktijk bleek deze technieken niet even makkelijk navolgbaar.
Het zitvlees was op, dus toen het water op. Een colonne solo?s wist aan de windtrechter in de havenuitgang te ontsnappen en koos het heftige sop. Daar had coach Van Vianen al twee boeien uitgezet voor een aan de winds en voor de windsrak. Vanaf de kant leek het schouwspel wel op ?admiraal zeilen? waarbij de rode zodiak regelmatig langszij kwam om persoonlijke aanwijzingen te geven. Na een dik uur was het eventjes welletjes en werd met man en macht de solovloot op de kant gezet.
Deze vaarsessie zette coach en de solisten aan het denken. Op het zonnige terras had de coach voor een ieder een persoonlijk woord. Geobserveerd werd dat de dame ging als een raket, soms de giekneerhouder meer aan moest, een enkele lijnenlay-out niet deugde, druk op je zeil houden door af te vallen is geen doel en er azijn alternatieven. Bij de meesten was de zitpositie te weinig flexibel terwijl dit nog wel eens positiebepalend kan zijn.Ook aan het hangwerk viel te veel te verbeteren. Hangen is gewicht naar buiten brengen Bij ?hangen met gestrekte benen, met de tenen in de gaten van de zwaardkast? fronsten velen hun wenkbrauwen, maar het geheim bleek te schuilen in het TV kijken hangend in een zorgvuldig geconstrueerd Praxis hangbankje. En we wisten het al een wedstrijdzeiler is geen wedstrijdzeiler als die alleen maar wedstrijden vaart en niet de tijd neemt om daarbuiten te oefenen en te trimmen. Daarover gesproken, de standaardinstellingen bij de trim waren bij menigeen niet terug te vinden. Een knoopje leggen is vaak al voldoende.
De wind was zeker niet afgenomen en uitsluitend de diehards gingen s?middags het water op. Dit leverde alsnog mooie zeilplaatjes op van flanerende en planerende solo?s. De orkestleider zorgde voor een fraai lijnenspel tot even voor het slotakkoord. Toen moest de coach een buitenlandse solist inzetten en werd een weerbarstige solo bedwongen in een duetje. En groupe ging het vervolgens havenwaarts. Een nabeschouwing volgde onder het genot van een biertje in het bruine caf?. Een ieder was het er over eens. Deze clinic was heel leerzaam en voor herhaling vatbaar. Er werd even gedacht aan nog een clinic voor het ONK en dus?????????.
Ter info, Ronald van Vianen is verbonden aan Prosails en heeft menig binnen- en buitenlands talent gecoacht.
Geert Dinkla 477
